Eigde truleg heile Follestaddalen frå og med Barstad med
Brudevoll til og med Moane, kanskje jamvel endå meir.
Den første odelsmand heder Amund på Follestad.
Han avlede av sig tre sønner og en datter.
Den ene heder Bodffue (Bodvar Amundsøn, den anden Otta Amundsøn, den tredje Barra (Bård) Amundsøn. Systeren heder Ingeborg Amundsdatter.
Bodvar var udbyt med sin anpart i jordegods i Barstad, Bård Amundsøn han døde barnløs og havde ingen børn efter sig.
Otta Amundsøn avlede en søn av sig ved navn Torbjørn.
Torbjørn avlede en datter av sig ved navn Ingebor.
Ingebor Torbjørnsdatter avlede en søn av sig ved navn Christoffer.
Christoffer avlede en søn av sig ved navn Jon.
Jon Christoffersøn han er faderen til Ingebor Follestad
Ingeborg Amundsdatter avlede to sønner av sig, den ene heder Amund, den anden heder Halstein.
Amund avlede tre sønner samt to døtre av sig.
Den ene søn heder Tore den anden Ingebrigt, den tredje heder Iffuer. Døtrene, den ene heder Synneve, den anden heder Inge.
Tor Amundsøn avlede en søn av sig heder Ingebrig.
Ingebrigt avlede en datter av sig ved navn Synneve.
Den Synneve er Oluf på Follestads moder. Den anden broder Ingebrigt avlede en søn av sig ved navn Ingebrigt.
Amund Svaleson Rømer "Syldehat"
Sønn av Svale Ølverson Rømer (f.omkr 1300 d.omkr 1362) og Rein.
Amund ble født omkr 1340
Han giftet seg med Nn Follestad (f.før 1350) .
"På denne gård overlevede en kone med sin datter den sorte død - og av hvis efterslægt der endnu gives beboere - og derom er nogle gamle sagn og traditioner opbevarede", segjer S.Aarflot i 1812 i brevet sitt til Det kgl selskab for Norges vel.
Amund på Follestad hev levt i tidi efter svartedauden. det kunde soleis høve godt at han var gift med denne gjenta på Follestad som skulde leva yver svartedauden.
Syldehat
Tilnamnet Syldehat er ei meiningsløyse, og me trur at det beint fram er ei mistyding av ei skriveform Fyldestadt eller liknande, for Follestad. Ved gotisk skrift kan ein lett lesa F for S, og st for h.
Ulykka
"Ifølge en optegnelse af Schønning efter et Membran i de Arn. Magn. manuskripter, som hr. Justitiarius Berg har havt den godhed at meddele mig, blev Hr. Otte Rømer brændt (indebrændt?) af sin Broder Amund Syldehat": Det var i året 1411 dette hendte, og dei var då båe gamle menn. Det er truleg at det var på Myklebust i Nordfjord det ulukkelege hende gjekk føre seg, då han vart brend inne.
Han bodde på Follestad, Ørsta, Møre og Romsdal
Amund åtte, heilt eller noko av, alle gardar i Follestaddalen.
Barstad og Rebbestad låg då under Follestad, og dei gardpartane i Follestad, Myklebust o.a. som i 1610 ikkje høyrde Follestad-godset til, må i Amund si tid lege under Follestad.
Det vert ei samanhengande jordvidd etter matrikelen i 1626 på 100 mællag, eller 25 våger fiskeleiga. (Bygdeboka Ørsta, side 232)
Amund på Follestad åtte truleg heile Follestad-dalen frå og med Barstad (med Brudevoll) til og med Moane, kanskje jamvel endå meir. (Ørstingar)
Ottar Rømer .
Ottar Rømer hadde mykje jordegods i Nordfjord. Han fekk Stovreimsgodset med kona Gjertrud, dotter av Erling Vidkunnson, og i 1361 fekk han Audan Hestakorn sitt gods, "Nordfjordgodset" av kruna.
Han budde på Stovreim, men det er truleg at det var på Myklebust i Nordfjord det ulukkelege hende gjekk fyre seg, då han vart brend inne.
Bot til kongen .
Brevet um Rebbestad i 1555, kann nyttast til studnad for at Amund på Follestad var identisk med Amund Syldehat: Reknar me - so som mest truleg - at det var heile Rebbstad som hadde vore lagt i bot til kongen, so kunde det høva godt at boti gjaldt Amund på Follestad og ikkje sonen Bård Amundson.
Og kanskje kunde fru Inger sitt krav på Follestad ogso førast til krav um skadebot for det ulukkelege hendet i Nordfjord?
Rømer - og Giske-Ætt.
"Ho vesle-Inger er no liksom uppatkalla etter henne Inger til Austår", skulde gamle Ivar Follestad ha sagt um ei av døtrene sine.
Og ein ting kann me gå ut frå: Amund på Follestad eller kona hans må ha høyrt til ei stormannsætt!
Når me no hugsar at jordegodset på den tid var sterkt bunde til ætti, so lyt me gå ut frå at anten Amund eller kona hans var av ei ætt som åtte eller hadde odelsrett til Follestadgodset.
Etter den store nedgangen i jordprisar og folketal etter svartedauden var det nok sume leiglendingar som vart sjølveigarer.
Men berre ein mann med ættekrav, kunde samla eller halda vedlike eit rådvelde yver eit heilt dalføre.
Finst der i skriftlege kjelder noko som kann tyda på ættesamband millom Follestad-ætti og Rømer- eller giske- ætti?
Me hev fyrst brevet frå 1548 som viser at fru Inger Ottarsdtr. Rømer hadde lagt under seg Follestadgods med ei samla landskyld av 4 laupar smør, og at versønene hennar laut gjeva det frå seg til Nils Jensson som var gift med Ingeborg Jonsdtr, av Follestad-ætti.
Det kunde liggja nær å tru at kravet frå fru Inger, på Follestad, stod i samband med kravet hennar på Giske; men me kann ingenstad finna noko som tyder på at Follestad, eller i det heile nokon gard i Ørsta, hev lege under Giske.
Brevet frå 1548 skulde soleis helst tyda på ættesamband millom Rømer- og Follestadætti.
Og granskar me Rømerætti, so finn me snart ein Amund Rømer som etter tidi høver sers godt til å vera Amund på Follestad.
Det er Amund Syldehat(!), son til riksråden Svale Ølverson Rømer - eller Røymar - bror til riksråden Ottar Svaleson Rømer.
Giske-Ætti.
Den fremste granskaren vår av stormannsættene i millomalderen, hr. C. M. Munthe hev sett fram som ei "arbeidshypotese" at frua til Svale Ølverson Rømer, mor til Ottar Rømer og Amund Syldehat kunde vera av Reinætti.
Namni på nest eldste sonen, Ottar og på dotteri Ingeborg, er Rømernamn, og Bårdnamnet kann peika på Barstadætti eller Reinsætti.
Men det ser ut som Bård var eit vanleg namn i dei ættane som åtte jordegods i denne tidi på Sunnmøre.
Etterslekta.
Det syner seg - som ein kunde venta - at Follestad-ætti vart den dominerande faktor i Follestaddalen.
Der låg jordegodset som i lange tider hadde høyrt ætti til. Det vart no bondegods, uppdelt i små partar, som eigarane kvar for seg var bygselråduge. Og desse eigarane dreiv ikkje som proprietærar, som jordherrar, - dei sette borni sine, eller andre av ætti, på bruk som vart ledige.
Og når ei 4 ættledar var gjengne tok inngifting til.
Hans Jonson kann me difor rekna som ein ættarfar i Follestaddalen, og kunde me fylgja alle greinane attende til Amund på Follestad i siste helvti av 13-hundretalet, so vilde me truleg finna at han dominerar som ættefar til dei fleste innfødde ørstingar idag.